maandag 29 september 2014

If I can stop one heart from breaking, I shall not live in vain.

Omdat ik niet meer zoveel schrijf als 'vroeger' ben ik altijd extra blij als het me weer eens gelukt is een leuk gedichtje/schrijfsel te schrijven. Een tijdje geleden was ik al met een gedicht begonnen en vandaag is het me eindelijk gelukt het een soort van af te maken. Ook is het me gelukt om een Engelse versie er van bij te maken. Die ik eigenlijk (bijna) net zo goed vind als het origineel! Ik stel jullie voor aan...


Avondgloren 

Ik kijk naar de wit roze wolken, 
terwijl de zon ondergaat 
en de maan tevoorschijn komt. 

In gedachten verzonken. 
 Dag dromend. 
 Samen met de nacht 
 die mij met zijn koelte 
 omhelst en verwelkomt. 

De wind strijkt mij liefdevol 
door mijn haar. 
Met een glimlach adem ik 
de stilte om me heen in. 

Jou geluidloze woorden.. 
Nog nooit heeft iemand. 
Mij zo diep geraakt. 

Evening Glory 

I look at the white pink clouds, 
while the Sun goes down 
and the Moon emerges. 

Lost in thought. 
Day dreaming. 
Together with the night 
who embraces and welcomes 
me with his coolness. 

The wind stroking me fondly 
through my hair. 
With a smile I breathe in 
the silence around me. 

Your soundless words.. 
Never has someone. 
Touched me so deeply. 

2 opmerkingen:

  1. Mooi! Ik wou dat ik zulke poems kon schrijven.. Ik zou denk ik ook verder niks veranderen aan deze. Mooi zo als ie nu is.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Gewoon doen! ;D
      Dankje, Ik vind het volgens mij ook wel af nu.

      Verwijderen