I used to be comfortable with long distance. Now, I can't stand it. It makes me want to pluck wings of butterflies instead of petals from flowers.

Voor mijn gevoel heb ik het de laatste tijd best wel druk. Iedere dag heb ik wel iets zinnigs te doen, waardoor voor ik het weet er weer een week voor bij is gegaan.

Zo heb ik 1x per week rijles, ga ik naar de Inloop, pak ik iedere dinsdag en vrijdag avond een 'terrasje' met bewoner I, een vergadering van de lokale raad of van de activiteiten commissie, gesprekken met mijn persoonlijk- en assistent begeleidsters, 2/3 x per week sporten, koffie/thee zetten voor bewoners, contact momentje (kopje thee) met andere begeleidsters, bezoekjes aan bewoners en de laatste tijd slaag ik er zelfs in vaker bij vrienden of bij mijn moeder op bezoek te gaan. iedere donderdag avond naar de bingo, huishouden, boodschappen, help mee met de bhv (ga ik overigens cursus voor doen, zodat ik in geval van nood kan helpen), mijn katten lief hebben, etc etc. Kortom; genoeg te doen om me bezig te houden.

Ook valt het me op dat ik 's avonds vaker thuis blijf om zo even voor de laptop of tv tot rust te komen. Eerst vond ik het maar niks om alleen te zijn, maar nu gaat het steeds beter. (Relatie? Wat is dat?) Het lijkt misschien niet zoveel, maar voor mij kan het al aardig snel aardig druk zijn. Waardoor ik snel moe ben. (Vaak dat omdat ik mijn energie niet altijd goed weet te verdelen.)

Lekker productief dus, in de positieve zin. (Moet natuurlijk wel aan mijn grenzen denken.) Heerlijk toch?